"Korku katilidir aklın."
Korkunun bizi yönetmesine ve yönlendirmesine izin veriyoruz, ve bu asla kazanmanın yolu değildir. Uzun zaman önce bilge bir adam söylemişti: "Tek korkmamız gereken korkunun kendisidir."
***
We let fear rule us and guide us, and that’s never the way to win. Never. A long time ago a great man once said that "We have nothing to fear but fear itself."
Hemfikir olmadıklarımızın bile böyle düşüneceği kadar içten olmalıyız
Yaptığım şeyi beğenmiyorlar. Ama yapma sebebimi anlıyorlar. Peder David ve birkaçı daha nasıl çalıştığımı gördü. Onaylamıyor, ama yaptığım şey için de beni kınamıyorlar. Yanlış yönlendirilmiş ama iyi niyetli biri olduğumu düşünüyorlar.
***
They don’t like what I do. But they accept my explanation for why I do it, and Brother David and a few others have seen how I do it. They don’t approve, but they don’t condemn me for it. They think I’m misguided but well - intentioned.”
Onun yokluğu göğsünün ortasında bir delik gibiydi, ama o bunu düşünmeyi reddediyordu.
***
Her absence was like an empty hole in his gut, but he refused to think about it.
Eve dönerken yol boyunca ağladı. Sessizce, kendi kendine, mevzu çıkarmadan. Benny'i kaybettiği için değil, ona hiçbir zaman sahip olamadığı için. Onun kalbindeki, temizlemeyi umut dahi edemeyeceği o acı için ağladı.
***
She cried all the way home. Quietly, to herself, without drama. Not because she had lost Benny, but because she now knew that she had never had him. She wept for the hurt that he owned, a hurt she could never hope to remove.
''Masumca söylenen ve yapılan şeyler asla silah olarak kullanılmamalıydı.''
''Tanrı basitliği sever. Gösterişi seven şeytandır. O ihtişama ve kibre bayılır.''
''Gezegendeki tüm zombilerden daha tehlikeliydi. Çünkü o kasıtlı olarak kötü niyetliydi.''
"İnsanlar her zaman suçlayabilecekleri bir şeylere ihtiyaç duyarlar."
"Umarım parçalanmış hayatlarımızı tamir etmenin bir yolunu bulup yaşamaya devam edebiliriz.."
Böyle bir yerde bu kadar çok acı ve kederin yattığına inanmak çok güç değil mi?